چرا گاهی افراد در روابط عاشقانه به دنبال ایجاد تعارض هستند؟
روابط عاشقانه، سفری پر فراز و نشیب هستند. در حالی که همه ما به دنبال صمیمیت، عشق و تفاهم هستیم، گاهی اوقات به طور ناخودآگاه یا آگاهانه، در این مسیر تعارض ایجاد می کنیم. اما چرا این اتفاق می افتد؟ چرا به جای حل مسئله، به دنبال ایجاد چالش و تنش هستیم؟ دلایل متعددی میتواند در این رفتار نقش داشته باشد. در این پست وبلاگ، 19 نکته را بررسی می کنیم که میتوانند ریشه های این موضوع را روشن کنند:
- ✔️
نیاز به توجه:
گاهی اوقات، ایجاد تعارض راهی برای جلب توجه شریک عاطفی است. فرد ممکن است احساس کند نادیده گرفته شده و با ایجاد درگیری، سعی در به دست آوردن توجه دارد. - ✔️
ترس از صمیمیت:
عجیب به نظر می رسد، اما برخی افراد از صمیمیت می ترسند. ایجاد تعارض میتواند راهی برای حفظ فاصله و جلوگیری از آسیب پذیری باشد. - ✔️
مشکلات حل نشده گذشته:
اگر فرد مشکلات حل نشده ای از روابط قبلی داشته باشد، ممکن است این مسائل را به رابطه فعلی خود منتقل کند و باعث درگیری شود. - ✔️
الگوهای رفتاری آموخته شده:
نحوه تعامل والدین و اطرافیان در دوران کودکی میتواند الگوهای رفتاری فرد را شکل دهد. اگر فرد شاهد تعارض مداوم در خانواده بوده باشد، ممکن است این الگو را در روابط خود تکرار کند. - ✔️
نیاز به کنترل:
برخی افراد برای احساس امنیت، نیاز به کنترل دارند. ایجاد تعارض میتواند راهی برای اعمال قدرت و کنترل بر شریک عاطفی باشد. - ✔️
عدم مهارت در برقراری ارتباط موثر:
ناتوانی در بیان احساسات و نیازها به طور واضح و سازنده، میتواند منجر به سوء تفاهم و درگیری شود. - ✔️
انتظارات غیر واقعی:
داشتن انتظارات غیر واقعی از رابطه و شریک عاطفی، میتواند منجر به ناامیدی و درگیری شود. - ✔️
حسادت و ناامنی:
حسادت و ناامنی در رابطه میتواند باعث ایجاد سوء ظن و درگیری های بی مورد شود. - ✔️
استرس و فشار:
استرس و فشارهای زندگی میتواند آستانه تحمل فرد را پایین بیاورد و او را مستعد درگیری کند. - ✔️
کمبود اعتماد به نفس:
فردی که اعتماد به نفس پایینی دارد، ممکن است به طور مداوم به دنبال اثبات خود و جلب تایید دیگران باشد، که میتواند منجر به تعارض شود. - ✔️
نیاز به اثبات استقلال:
گاهی اوقات، ایجاد تعارض راهی برای اثبات استقلال و فردیت در رابطه است. فرد ممکن است احساس کند هویت خود را در رابطه از دست داده و با مخالفت و درگیری، سعی در حفظ استقلال خود دارد. - ✔️
خستگی و فرسودگی:
خستگی و فرسودگی ناشی از کار یا سایر مسائل زندگی، میتواند باعث تحریک پذیری و درگیری شود. - ✔️
اختلاف در ارزش ها و باورها:
اختلافات اساسی در ارزش ها و باورها میتواند منجر به درگیری های مداوم شود. - ✔️
مشکلات جنسی:
نارضایتی جنسی در رابطه میتواند منجر به تنش و درگیری شود.
- ✔️
تغییرات بزرگ در زندگی:
تغییرات بزرگی مانند نقل مکان، تغییر شغل یا بچه دار شدن میتواند استرس زا باشد و منجر به درگیری شود. - ✔️
عدم بخشش:
ناتوانی در بخشیدن اشتباهات گذشته، میتواند باعث ایجاد خشم و کینه شده و منجر به تعارض شود. - ✔️
مشکلات مربوط به سلامت روان:
برخی از مشکلات مربوط به سلامت روان مانند افسردگی، اضطراب و اختلال شخصیت میتوانند منجر به رفتارهای مخرب در رابطه شوند. - ✔️
سوء مصرف مواد:
سوء مصرف مواد میتواند قضاوت فرد را مختل کند و منجر به رفتارهای غیرمنطقی و درگیری شود. - ✔️
عدم مسئولیت پذیری:
ناتوانی در پذیرش مسئولیت اشتباهات خود و عذرخواهی، میتواند منجر به تشدید درگیری ها شود.
این عوامل میتوانند به صورت جداگانه یا ترکیبی، باعث ایجاد تعارض در روابط عاشقانه شوند. شناسایی این عوامل، گام مهمی در جهت حل مشکلات و بهبود رابطه است. مهم است به یاد داشته باشیم که تعارض لزوماً چیز بدی نیست. در واقع، تعارض سازنده میتواند به رشد و صمیمیت بیشتر در رابطه کمک کند. اما مهم این است که بتوانیم به طور سالم و سازنده با تعارض برخورد کنیم. با شناخت ریشه های تعارض و یادگیری مهارت های ارتباطی موثر، می توانیم روابط سالم تر و رضایت بخش تری داشته باشیم.
چرا برخی در روابط عاشقانه به دنبال تعارض هستند؟ 19 نکته
1. جلب توجه
گاهی اوقات، ایجاد تعارض راهی برای جلب توجه شریک زندگی است. فرد ممکن است احساس کند نادیده گرفته می شود و به طور ناخودآگاه به دنبال راهی برای دیده شدن است. این رفتار میتواند ناشی از نیاز به اطمینان خاطر و تایید از طرف مقابل باشد. مخصوصا اگر در گذشته مورد بی توجهی قرار گرفته باشند، این الگو میتواند در روابطشان تکرار شود. فرد ممکن است فکر کند که حتی توجه منفی بهتر از عدم توجه است. این یک راه ناکارآمد برای برقراری ارتباط است، اما برای برخی افراد تنها راهی است که می شناسند. در این موارد، باید به دنبال روش های سالم تر برای جلب توجه باشید. به اشتراک گذاشتن احساسات و نیازها به طور مستقیم و با صداقت، راه حل بهتری است.
2. ابراز خشم و نارضایتی انباشته شده
تعارض میتواند راهی برای تخلیه خشم و نارضایتی هایی باشد که به مرور زمان انباشته شده اند. اگر مسائل حل نشده باقی بمانند، ممکن است به شکل تعارضات ناگهانی و غیرمنتظره بروز کنند. این خشم میتواند مربوط به مسائل کوچک و بزرگ باشد که به تدریج صبر فرد را لبریز کرده اند. عدم توانایی در ابراز احساسات به طور سالم، میتواند منجر به این رفتار شود. یادگیری نحوه مدیریت و بیان خشم به شیوه ای سازنده، برای جلوگیری از این الگو ضروری است. صحبت کردن با یک درمانگر میتواند به شناسایی و حل مسائل ریشه ای کمک کند. به جای سرکوب احساسات، باید به دنبال راهی برای ابراز آنها به شیوه ای محترمانه و سازنده بود.
3. تست کردن مرزها
برخی افراد از طریق تعارض، مرزهای رابطه را آزمایش می کنند تا ببینند تا کجا میتوانند پیش بروند و چه چیزی قابل قبول است. این رفتار میتواند ناشی از عدم اطمینان به رابطه و شریک زندگی باشد. فرد ممکن است به دنبال این باشد که بفهمد شریک زندگی تا چه اندازه او را دوست دارد و تحمل می کند. این تست کردن مرزها میتواند شامل رفتارهایی مانند بی احترامی، انتقاد یا حتی خیانت باشد. باید در این مواقع، مرزهای خود را به طور واضح و قاطعانه تعیین کنید. به شریک زندگی خود نشان دهید که چه رفتارهایی را تحمل نخواهید کرد. برقراری ارتباط شفاف و با صداقت در مورد انتظارات و نیازها، کلید یک رابطه سالم است.
4. فرار از صمیمیت
به نظر متناقض می رسد، اما گاهی اوقات تعارض راهی برای فرار از صمیمیت عاطفی است. فرد ممکن است از صمیمیت می ترسد و ناخودآگاه به دنبال ایجاد فاصله است. این ترس میتواند ریشه در تجربیات گذشته داشته باشد، مانند تجربیات دردناک در روابط قبلی. فرد ممکن است از آسیب پذیر بودن و وابستگی به دیگری می ترسد. ایجاد تعارض به او این امکان را می دهد که از صمیمیت اجتناب کند و احساس امنیت کند. مقابله با این ترس نیاز به خودآگاهی و تلاش برای ایجاد احساس امنیت در رابطه دارد. درمان میتواند به فرد کمک کند تا ریشه های ترس خود را شناسایی و با آن مقابله کند. ایجاد یک رابطه ایمن و قابل اعتماد با شریک زندگی، به کاهش این ترس کمک می کند.
5. احساس عدم کنترل
اگر فردی در زندگی خود احساس عدم کنترل کند، ممکن است در رابطه به دنبال ایجاد تعارض باشد تا احساس قدرت و کنترل کند. این رفتار میتواند ناشی از استرس های بیرونی، مانند مشکلات کاری یا مالی باشد. فرد ممکن است در سایر جنبه های زندگی خود احساس ناتوانی کند و به دنبال راهی برای اعمال قدرت در رابطه باشد. ایجاد تعارض به او این امکان را می دهد که احساس کند کنترل اوضاع را در دست دارد. شناسایی و مدیریت منابع استرس در زندگی، میتواند به کاهش این رفتار کمک کند. یادگیری مهارت های مدیریت استرس و افزایش احساس کنترل در سایر جنبه های زندگی، راه حل بهتری است. به جای تلاش برای کنترل شریک زندگی، باید به دنبال راه هایی برای افزایش احساس قدرت و کنترل در زندگی خود بود.
6. الگوهای رفتاری آموخته شده از خانواده
الگوهای رفتاری که فرد در خانواده خود دیده است، میتواند نقش مهمی در نحوه برخورد او با تعارضات در رابطه داشته باشد. اگر در خانواده، تعارضات به شکل ناسالم حل می شدند، فرد ممکن است این الگوها را در روابط خود تکرار کند. مثلا اگر در خانواده، فریاد زدن و توهین کردن در هنگام بحث رایج بوده است، فرد ممکن است ناخودآگاه این رفتارها را در رابطه خود تکرار کند. آگاهی از این الگوهای رفتاری و تلاش برای تغییر آنها، گام مهمی در بهبود رابطه است. می توان با کمک یک درمانگر، الگوهای رفتاری ناسالم را شناسایی و راه های جایگزین برای حل تعارضات را یاد گرفت. شکستن این چرخه نیازمند تلاش آگاهانه و تمرین است. به جای تکرار الگوهای گذشته، باید به دنبال ایجاد الگوهای سالم تر و سازنده تر بود. این فرآیند ممکن است زمان بر باشد، اما ارزش تلاش کردن را دارد.
7. مشکلات ارتباطی
عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر میتواند منجر به سوء تفاهم ها و تعارضات شود.اگر فرد نتواند احساسات و نیازهای خود را به طور واضح و با صداقت بیان کند، ممکن است به جای آن به دنبال ایجاد تعارض باشد.مشکلات ارتباطی میتواند شامل عدم توانایی در گوش دادن فعال، عدم توانایی در همدلی با شریک زندگی، و بهرهگیری از زبان تند و زننده باشد.
یادگیری مهارت های ارتباطی موثر، میتواند به حل بسیاری از تعارضات کمک کند.این مهارت ها شامل گوش دادن فعال، همدلی، بیان احساسات به طور مستقیم و با صداقت، و بهرهگیری از زبان غیر خشونت آمیز است.
شرکت در کلاس های آموزش مهارت های ارتباطی میتواند بسیار مفید باشد.
بهبود ارتباطات، کلید یک رابطه سالم و پایدار است.با تمرین و تلاش، می توان مهارت های ارتباطی خود را تقویت کرد و از ایجاد تعارضات غیر ضروری جلوگیری کرد.
8. عدم اعتماد به نفس
افراد با اعتماد به نفس پایین ممکن است برای اثبات خود و ارزششان در رابطه به تعارض متوسل شوند.آنها ممکن است به طور مداوم به دنبال تایید و توجه باشند و از طریق ایجاد تعارض، سعی کنند این نیاز را برآورده کنند.این رفتار میتواند ناشی از احساس ناامنی و ترس از رها شدن باشد.فرد ممکن است احساس کند که به اندازه کافی خوب نیست و به دنبال راهی برای جلب توجه و تایید شریک زندگی است.ایجاد تعارض به او این امکان را می دهد که توجه شریک زندگی را به خود جلب کند و احساس کند که مهم است.
افزایش اعتماد به نفس، کلید حل این مشکل است.
فرد باید به دنبال راه هایی برای تقویت عزت نفس خود باشد، مانند شرکت در فعالیت هایی که از آن لذت می برد، تعیین اهداف قابل دستیابی، و تمرکز بر نقاط قوت خود.درمان میتواند به فرد کمک کند تا با ریشه های عدم اعتماد به نفس خود مقابله کند و احساس بهتری نسبت به خود داشته باشد.
9. نیاز به هیجان
برخی افراد ممکن است به طور ناخودآگاه به دنبال ایجاد تعارض باشند زیرا به دنبال هیجان و تنوع در رابطه هستند. آنها ممکن است از یکنواختی خسته شوند و تعارض را راهی برای ایجاد شور و هیجان در رابطه ببینند. این رفتار میتواند ناشی از عدم توانایی در یافتن راه های سالم تر برای ایجاد هیجان در رابطه باشد. فرد ممکن است به جای ایجاد تعارض، باید به دنبال فعالیت های جدید و هیجان انگیز با شریک زندگی خود باشد. سفر، امتحان کردن فعالیت های جدید، و داشتن سرگرمی های مشترک، میتواند به ایجاد هیجان در رابطه کمک کند. به جای ایجاد تعارض، باید به دنبال راه های سازنده تر برای ایجاد هیجان و تنوع در رابطه بود. این امر نیازمند خلاقیت و تمایل به امتحان کردن چیزهای جدید است.
10. سوء استفاده عاطفی پنهان
در برخی موارد، ایجاد تعارض میتواند نشانه ای از سوء استفاده عاطفی پنهان باشد. فرد سوء استفاده گر ممکن است با ایجاد تعارض، سعی کند شریک زندگی خود را کنترل و دستکاری کند. این نوع تعارضات معمولاً بی دلیل و غیر منطقی هستند و هدف آنها تحقیر و تخریب شریک زندگی است. سوء استفاده عاطفی میتواند شامل رفتارهایی مانند تحقیر، تهدید، سرزنش، و کنترل باشد. اگر احساس می کنید در یک رابطه سوء استفاده گرانه قرار دارید، باید به دنبال کمک حرفه ای باشید. ترک رابطه سوء استفاده گرانه میتواند دشوار باشد، اما برای حفظ سلامت روانی و جسمی شما ضروری است. هیچ کس حق ندارد شما را مورد سوء استفاده عاطفی قرار دهد.
11. عدم توافق در ارزش ها و اهداف
اگر دو نفر در ارزش ها و اهداف اساسی خود با یکدیگر توافق نداشته باشند، احتمال ایجاد تعارض بیشتر است.مثلا اگر یک نفر به دنبال تشکیل خانواده باشد و دیگری نه، این موضوع میتواند منجر به تعارضات مکرر شود.عدم توافق در ارزش ها و اهداف میتواند در زمینه های مختلفی مانند مذهب، سیاست، پول، و تربیت فرزندان ایجاد شود.در این موارد، باید با یکدیگر صادق باشید و بررسی کنید که آیا میتوانید به یک توافق برسید یا خیر.اگر اختلافات اساسی و غیر قابل حل وجود داشته باشد، ممکن است بهتر باشد رابطه را خاتمه دهید.
ادامه دادن یک رابطه با اختلافات اساسی میتواند منجر به ناخشنودی و ناراحتی دائمی شود.
بهتر است به دنبال یک شریک زندگی باشید که با ارزش ها و اهداف شما همخوانی داشته باشد.این امر احتمال ایجاد یک رابطه پایدار و رضایت بخش را افزایش می دهد.
12. حسادت و رقابت
حسادت و رقابت ناسالم در یک رابطه عاشقانه میتواند منجر به ایجاد تعارض شود. فرد حسود ممکن است به طور مداوم شریک زندگی خود را متهم به خیانت کند و یا در تلاش برای اثبات برتری خود، با او رقابت کند. حسادت و رقابت میتواند ناشی از عدم اعتماد به نفس و احساس ناامنی باشد. باید برای حل مشکل حسادت و رقابت، روی افزایش اعتماد به نفس و ایجاد یک رابطه ایمن و قابل اعتماد با شریک زندگی خود کار کنید. صحبت کردن با یک مشاور میتواند به شناسایی ریشه های حسادت و یافتن راه هایی برای مقابله با آن کمک کند. حسادت و رقابت ناسالم میتواند به رابطه آسیب جدی وارد کند. باید برای ایجاد یک رابطه سالم و ایمن تلاش کنید.
13. توقعهای غیرواقعی
توقعهای غیرواقعی از شریک زندگی و یا از خود رابطه میتواند باعث ایجاد تعارض شود. وقتی انتظارات شما با واقعیت منطبق نباشد، ناامید و ناراحت می شوید و این میتواند منجر به بحث و جدل شود. مثلا انتظار اینکه شریک زندگی تان همیشه شاد و خوشحال باشد و یا هرگز اشتباه نکند، یک توقع غیرواقعی است. 
باید توقعهای خود را واقع بینانه ارزیابی کنید و درک کنید که هیچ کس کامل نیست و روابط عاشقانه نیز فراز و نشیب دارند. پذیرش نقصها و اشتباهات شریک زندگی، کلید یک رابطه سالم است. به جای تمرکز بر روی آنچه که نیست، بر روی جنبه های مثبت رابطه خود تمرکز کنید. با گفتگو و تبادل نظر با شریک زندگی خود، سعی کنید توقعهای خود را با یکدیگر هماهنگ کنید. این امر میتواند به کاهش تعارضات و بهبود رابطه شما کمک کند.
14. فشار عصبی و استرس
فشار عصبی و استرس ناشی از عوامل مختلف زندگی میتواند به طور غیرمستقیم باعث ایجاد تعارض در روابط عاشقانه شود. وقتی فرد تحت فشار استرس قرار دارد، ممکن است تحریک پذیرتر و زودرنج تر شود و به آسانی با شریک زندگی خود وارد بحث و جدل شود. عوامل استرس زا میتواند شامل مشکلات کاری، مشکلات مالی، بیماری و یا مشکلات خانوادگی باشد. باید در زمان استرس، مراقب رفتار خود باشید و سعی کنید از ایجاد تعارضات غیر ضروری خودداری کنید. با شریک زندگی خود در مورد احساسات خود صحبت کنید و از او حمایت بخواهید. تمرین روش های مدیریت استرس مانند مدیتیشن و یوگا میتواند به کاهش استرس و بهبود خلق و خوی شما کمک کند. با همکاری یکدیگر میتوانید بر فشار عصبی و استرس غلبه کنید و رابطه خود را تقویت کنید.
15. مشکلات حل نشده از روابط قبلی
مشکلات حل نشده از روابط عاشقانه قبلی میتواند به روابط جدید منتقل شود و باعث ایجاد تعارض شود.فرد ممکن است ناخودآگاه الگوهای رفتاری و یا احساسات منفی از روابط قبلی خود را در رابطه جدید تکرار کند.مثلا اگر فرد در رابطه قبلی خود مورد خیانت قرار گرفته باشد، ممکن است در رابطه جدید به شریک زندگی خود اعتماد نکند و به طور مداوم به او شک داشته باشد.باید قبل از ورود به یک رابطه جدید، مشکلات حل نشده از روابط قبلی خود را بررسی و حل کنید.صحبت کردن با یک مشاور میتواند به شما در این زمینه کمک کند.
با آگاهی از الگوهای رفتاری خود، میتوانید از تکرار آنها در رابطه جدید جلوگیری کنید.
به شریک زندگی خود فرصت دهید تا به شما ثابت کند که قابل اعتماد است.گذشته را پشت سر بگذارید و با امید به آینده به رابطه جدید خود نگاه کنید.
16. تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل
تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل در یک رابطه عاشقانه معمولا منجر به تعارض و ناخشنودی می شود.هر فردی دارای شخصیت و ویژگی های منحصر به فرد خود است و تلاش برای تغییر دادن این ویژگی ها، نوعی بی احترامی به او محسوب می شود.به جای تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل، سعی کنید او را همانطور که هست بپذیرید و دوست داشته باشید.تمرکز خود را بر روی جنبه های مثبت شخصیت او بگذارید و از نقاط قوت او قدردانی کنید.
اگر ویژگی هایی در شریک زندگی خود وجود دارد که برای شما غیر قابل تحمل است، به جای تلاش برای تغییر دادن او، بهتر است به دنبال راه حل های دیگری باشید، مانند مشاوره یا حتی جدایی.
پذیرش تفاوت ها و احترام به فردیت یکدیگر، کلید یک رابطه سالم و پایدار است.
با پذیرش یکدیگر، میتوانید از تعارضات غیر ضروری جلوگیری کنید و رابطه ای صلح آمیز و رضایت بخش داشته باشید.
17. احساس بی ارزشی
احساس بی ارزشی در یک فرد میتواند باعث شود که او در رابطه عاشقانه به دنبال ایجاد تعارض باشد.این افراد ممکن است به دلیل نداشتن اعتماد به نفس، همواره به دنبال اثبات خود و یا جلب توجه باشند و از این رو رفتارهایی از خود نشان دهند که منجر به درگیری می شود.این احساس بی ارزشی میتواند ناشی از تجربیات دوران کودکی و یا روابط عاطفی ناموفق قبلی باشد.افراد با احساس بی ارزشی، اغلب نیاز به تایید و توجه دائمی از سوی شریک زندگی خود دارند و در صورت عدم دریافت این تایید، ممکن است خشمگین و ناراحت شوند.
برای رفع این مشکل، فرد باید بر روی افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس خود کار کند.
مراجعه به یک روانشناس میتواند در شناسایی و درمان ریشه های احساس بی ارزشی موثر باشد.با تقویت اعتماد به نفس، فرد میتواند به جای ایجاد تعارض، به دنبال راه های سالم تری برای برقراری ارتباط با شریک زندگی خود باشد.
18. عدم وجود زمان کافی با کیفیت
اگر زوجین زمان کافی و با کیفیتی را با یکدیگر نگذرانند، ممکن است احساس نارضایتی و دوری کنند و این موضوع میتواند منجر به ایجاد تعارض شود.وقتی زوجین فرصت کافی برای صحبت کردن، گوش دادن به یکدیگر و انجام فعالیت های مشترک نداشته باشند، ارتباط عاطفی آنها تضعیف می شود و سوء تفاهم ها افزایش می یابد.مشغله های کاری، تعهدات خانوادگی و یا استفاده بیش از حد از فضای مجازی میتواند از گذراندن وقت با کیفیت با شریک زندگی جلوگیری کند.باید زمانی را در طول روز یا هفته به طور اختصاصی برای گذراندن با شریک زندگی خود در نظر بگیرید.
در این زمان، باید تمام توجه خود را به او معطوف کنید و از هرگونه حواس پرتی خودداری کنید.
با انجام فعالیت های مورد علاقه مشترک و گفتگو در مورد مسائل مهم زندگی، میتوانید ارتباط عاطفی خود را تقویت کنید و از ایجاد تعارضات جلوگیری کنید.حتی یک ساعت وقت با کیفیت میتواند تاثیر مثبتی بر روی رابطه شما داشته باشد.
19. عدم همدلی با شریک زندگی
عدم همدلی با شریک زندگی، یعنی ناتوانی در درک و احساس کردن احساسات و تجربیات او، میتواند منجر به سوء تفاهم ها و تعارضات شود.وقتی فرد نتواند خود را جای شریک زندگی خود بگذارد و دیدگاه او را درک کند، ممکن است با او همدلی نکند و به نیازها و خواسته های او بی توجه باشد.عدم همدلی میتواند ناشی از عدم توانایی در گوش دادن فعال، عدم آگاهی از احساسات خود و یا تجربیات آسیب زا در گذشته باشد.برای بهبود همدلی، باید سعی کنید به طور فعال به صحبت های شریک زندگی خود گوش دهید و تمام تلاش خود را برای درک دیدگاه او به کار گیرید.
از او سوال بپرسید و سعی کنید احساسات او را تشخیص دهید.
به او نشان دهید که به احساساتش اهمیت می دهید و مایل به حمایت از او هستید.با تمرین همدلی، میتوانید ارتباط عاطفی خود را تقویت کنید و از ایجاد تعارضات جلوگیری کنید.
