چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه به دنبال کشمکش هستند؟
آیا تا به حال به این فکر کردهاید که چرا برخی افراد به نظر میرسد در روابط عاشقانه به دنبال کشمکش و درگیری هستند؟ به جای آرامش و صمیمیت، آنها ناخودآگاه موقعیتهایی را ایجاد میکنند که منجر به بحث و جدل میشود. این رفتار میتواند دلایل مختلفی داشته باشد که در این مقاله به ۱۹ مورد از آنها میپردازیم: رفتارهای جستجوی کشمکش در روابط عاشقانه میتوانند ریشه در عوامل روانشناختی، تجربیات گذشته و الگوهای رفتاری آموخته شده داشته باشند. شناخت این دلایل میتواند به افراد کمک کند تا الگوهای مخرب خود را شناسایی کرده و در جهت بهبود روابطشان گام بردارند.
- ✔️
ترس از صمیمیت:
برخی افراد ناخودآگاه از نزدیک شدن بیش از حد به دیگران میترسند و کشمکش راهی برای حفظ فاصله است. - ✔️
نیاز به توجه:
ایجاد درگیری میتواند راهی برای جلب توجه و اطمینان از اهمیت داشتن برای طرف مقابل باشد. - ✔️
مشکلات حل نشده گذشته:
تجربیات آسیبزا در روابط قبلی میتوانند باعث شوند فرد به طور ناخودآگاه الگوهای مخرب را تکرار کند. - ✔️
پایین بودن عزت نفس:
افرادی که عزت نفس پایینی دارند ممکن است احساس کنند لایق عشق و محبت نیستند و با ایجاد درگیری خود را مجازات میکنند. - ✔️
عدم اعتماد:
بیاعتمادی به طرف مقابل میتواند باعث ایجاد شک و تردید و کشمکش شود. - ✔️
الگوهای ارتباطی ناکارآمد:
عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر و بیان نیازها به طور واضح میتواند منجر به سوءتفاهم و درگیری شود. - ✔️
نیاز به کنترل:
برخی افراد با ایجاد درگیری سعی میکنند قدرت و کنترل رابطه را در دست بگیرند. - ✔️
خستگی و استرس:
استرس و خستگی ناشی از عوامل بیرونی میتوانند باعث تحریکپذیری و افزایش احتمال بروز درگیری شوند. - ✔️
مسائل حل نشده دوران کودکی:
روابط خانوادگی در دوران کودکی میتوانند الگوهای رفتاری فرد در روابط عاشقانه را شکل دهند. - ✔️
احساس ناامنی:
احساس ناامنی در رابطه میتواند باعث ایجاد حسادت و کنترلگری و کشمکش شود. - ✔️
بیحوصلگی:
برخی افراد ممکن است برای فرار از یکنواختی و ایجاد هیجان به دنبال درگیری باشند. - ✔️
نیاز به اثبات خود:
فرد ممکن است با ایجاد درگیری سعی کند خود را به طرف مقابل ثابت کند و ارزشهای خود را به نمایش بگذارد. - ✔️
ناامیدی از تغییر:
اگر فرد احساس کند نمیتواند طرف مقابل را تغییر دهد، ممکن است به جای تلاش برای حل مشکلات، به دنبال درگیری باشد. - ✔️
تفاوت در ارزشها و اهداف:
تفاوتهای اساسی در ارزشها و اهداف زندگی میتواند منجر به درگیریهای مداوم شود. - ✔️
عدم پذیرش تفاوتها:
ناتوانی در پذیرش تفاوتهای فردی طرف مقابل میتواند باعث ایجاد تنش و درگیری شود. - ✔️
فرار از مسئولیت:
ایجاد درگیری میتواند راهی برای فرار از مسئولیتهای رابطه باشد. - ✔️
تقلید از الگوهای ناسالم:
فرد ممکن است به طور ناخودآگاه الگوهای رفتاری ناسالم را که در خانواده یا جامعه دیده است، تقلید کند. - ✔️
توقعهای غیرواقعی:
داشتن توقعهای غیرواقعی از رابطه و طرف مقابل میتواند منجر به ناامیدی و درگیری شود. - ✔️
عدم همدلی:
ناتوانی در درک و همدلی با احساسات طرف مقابل میتواند باعث سوءتفاهم و درگیری شود.
درک این دلایل میتواند به ما کمک کند تا با خودمان و شریک عاطفیمان همدلی بیشتری داشته باشیم و راههایی برای بهبود ارتباطمان پیدا کنیم.
مهمترین گام برای حل این مشکل، آگاهی از الگوهای رفتاری خود و تمایل به تغییر و بهبود است.
ریشه در کودکی
تجربههای دوران کودکی تاثیر عمیقی بر نحوه رفتار ما در روابط عاشقانه دارند.کودکانی که در محیطی پر تنش و درگیری بزرگ شدهاند، ناخودآگاه ممکن است این الگو را در روابط خود بازآفرینی کنند.شاید در کودکی، توجه والدین فقط با ایجاد مشکل و جلب نظر آنها امکانپذیر بوده است.این افراد در بزرگسالی نیز ناخودآگاه به دنبال ایجاد درگیری هستند تا مورد توجه قرار بگیرند.اگر در دوران کودکی با بیتوجهی و بیمهری روبرو بودهاید، ممکن است در روابط عاشقانه به دنبال اثبات ارزشمندی خود باشید و این تلاش گاهی به صورت ایجاد کشمکش بروز پیدا کند.
در ضمن، کودکانی که شاهد دعواهای شدید و پرتکرار بین والدین خود بودهاند، ممکن است این الگو را به عنوان یک “هنجار” در روابط بپذیرند و ناخودآگاه آن را تکرار کنند.نداشتن احساس امنیت در کودکی میتواند باعث شود فرد در روابط بزرگسالی مدام به دنبال اثبات وفاداری و عشق طرف مقابل باشد و این نیاز میتواند منجر به رفتارهای چالشبرانگیز شود.تجارب تلخ گذشته، مانند طلاق والدین یا ترک شدن توسط یکی از آنها، میتواند ترس از رها شدن را در فرد ایجاد کند و او را به سمت رفتارهای مخرب در روابط سوق دهد.
در برخی موارد، سوء استفادههای جسمی یا عاطفی در دوران کودکی میتواند منجر به ایجاد طرحوارههای ناسالم در فرد شود و او را به سمت روابط پرتنش جذب کند.
نیاز به هیجان و اثبات
برای برخی افراد، زندگی بدون هیجان و چالش خستهکننده است.آنها ناخودآگاه به دنبال ایجاد درگیری و کشمکش هستند تا احساس زنده بودن کنند.این افراد ممکن است فکر کنند که عشق واقعی با چالش و سختی همراه است و اگر رابطهای آرام و بیدردسر باشد، واقعی نیست.گاهی اوقات، ایجاد کشمکش راهی برای اثبات قدرت و کنترل بر رابطه است.فرد با ایجاد درگیری تلاش میکند تا نظر خود را تحمیل کند و برتری خود را نشان دهد.برای برخی افراد، درگیری و بحث و جدل راهی برای تخلیه خشم و ناراحتیهای انباشته شده است.
آنها ممکن است نتوانند احساسات خود را به طور سالم ابراز کنند و به همین دلیل به سمت درگیری روی بیاورند.کشمکش میتواند راهی برای امتحان کردن عشق و وفاداری طرف مقابل باشد.فرد با ایجاد مشکل تلاش میکند تا ببیند آیا شریک عاطفیاش حاضر است در شرایط سخت کنار او بماند یا خیر.در بعضی موارد، فرد با ایجاد درگیری قصد دارد توجه و محبت بیشتری از طرف مقابل دریافت کند.او ممکن است فکر کند که تنها در صورتی مورد توجه قرار میگیرد که مشکلی ایجاد کند.گاهی اوقات، ترس از صمیمیت و نزدیکی باعث میشود فرد ناخودآگاه به سمت ایجاد کشمکش برود.
او ممکن است از آسیبپذیر بودن و نشان دادن احساسات واقعی خود بترسد و درگیری را به عنوان یک سپر دفاعی استفاده کند.
مسائل شخصیتی و الگوهای رفتاری
افرادی که دارای ویژگیهای شخصیتی خاصی مانند کمالگرایی، خودشیفتگی یا مرزی هستند، بیشتر احتمال دارد در روابط خود به دنبال کشمکش باشند. الگوهای ارتباطی ناسالم، مانند انتقاد دائم، تحقیر و بیاحترامی، میتوانند به سرعت یک رابطه را به سمت درگیری و کشمکش سوق دهند. مشکلات در ابراز احساسات و نیازها نیز میتواند منجر به ایجاد سوء تفاهم و درگیری شود. اگر فرد نتواند به طور واضح و با صداقت با شریک عاطفی خود ارتباط برقرار کند، احتمال ایجاد اختلاف نظر و تنش بیشتر میشود. گاهی اوقات، انتظارات غیر واقعبینانه از رابطه و شریک عاطفی باعث میشود فرد دائم از او ناراضی باشد و به دنبال بهانهای برای درگیری بگردد. نداشتن مهارتهای حل مسئله و مدیریت تعارض نیز میتواند منجر به تشدید اختلافات و تبدیل آنها به درگیریهای بزرگتر شود.
